Απάντηση στο άρθρο της κ. Γκινάλα Μαρίας

Διάβασα το άρθρο της κ. Μαρίας Γκινάλα στην Κυνηγεσία και Κυνοφιλία και πραγματικά με εξέπληξε, όχι βέβαια γιατί περίμενα τίποτα καλύτερο, (μετά και από την δημοσίευση αυτού του εκτρώματος  για τον Κρητικό Λαγoνικό),  αλλά γιατί φανταζόμουν ότι μετά από 10 και πλέον χρόνια προσπαθειών για τον Κρητικό Ιχνηλάτη,(τα οποία έχουν καταστήσει πανελλαδικά γνωστή την μέχρι πρότινος σχεδόν άγνωστη στους πολλούς Κρητικής Ράτσας σκύλου) θα είχαν κατανοήσει και οι πλέον δύσπιστοι ότι έχει γίνει μια σοβαρή προσπάθεια για την, αρχικά διάσωση από τον αφανισμό της και τώρα για την καλλιέργεια της, αλλά και για την κατανόηση από όλους της κυνηγετικής της ικανότητας και χρησιμότητας της. Τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, αν και αρκετά νωρίς ακόμα, είναι ήδη ορατά και οι κυνόφιλοι ανά την Ελλάδα που γνώρισαν και ασχολήθηκαν σοβαρά με αυτό το σκύλο διαπιστώνουν τα μεγάλα φυσικά χαρίσματα του αλλά και την αρχέγονη ομορφιά του 
Από τότε που ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια, οι χλευασμοί και οι κακίες έχουν περισσέψει. Αυτό όμως, δεν πτόησε ούτε εμένα, αλλά ούτε και τον αδελφό μου Γιάννη, που από την αρχή αποφασίσαμε ότι θα κλείσουμε τα αυτιά μας και θα ακούσουμε μόνο αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα.  Τον υπέροχο, υπαρκτό όμορφο και αγέρωχο και όχι δημιουργημένο Κρητικό Ιχνηλάτη. Να προσπαθήσουμε να αγωνιστούμε με δικά μας μέσα, με δουλειά προσωπική και δικούς μας πόρους. Αν κάποιος από τους αναγνώστες είναι εκτροφέας γνωρίζει τι θα πει αυτό. Δυστυχώς όμως η ηρεμία δεν άργησε να χαλάσει και να που έχουμε πάλι τα ίδια. Σκυλέμπορας, εμμέσως πλην σαφώς ο Γενειατάκης Ευάγγελος  που έχει σκοπό να βγάλει λεφτά από την πώληση των Κ.Ι, βέβαια όλα αυτά δείχνουν την παιδείας της κ. Γκινάλα  αλλά και το μέγεθος της άγνοια της για την πραγματικότητα. Το λέω αυτό διότι απευθύνεται σε κάποιους που πουλούν σκύλους (παριά, και λίγο απ’ όλα), οι οποίοι εκτροφείς είμαστε: Στην Ιεράπετρα, (Γενειατάκης Ευάγγελος), ο γράφων, και ο αδελφός μου (Γενειατάκης Ιωάννης) στον Αγ. Νικόλαο.  Άρα, εφόσον επικροτεί την εκτροφή Γενειατάκη Ιωάννου, ποιο είναι το κακό παιδί που είναι και «κολλητός» με τον κ. Μπασουράκο.
Δυστυχώς για σας, είστε εκτός θέματος απολύτως, διότι δεν γνωρίζεται ότι όλα τα σκυλιά τα οποία εκτρέφει ο αδελφός μου κατάγονται από τους δικούς μου σκύλους τους οποίους κατηγορείται ως άσχετους με την Κρητική ράτσα. Και όχι μόνο, ακόμα και αυτά τα σκυλιά τα οποία βραβεύσατε στα Χανιά – πλην ενός – κατάγονται και αυτά από τα δικά μου σκυλιά αλλά ο ιδιοκτήτης τους προφανώς το αγνοεί διότι τα πήρε από τρίτους ή σας το απέκρυψε. Εσείς όμως τα βραβεύσατε και τα διαφημίζετε κιόλας και πολύ περισσότερο τα κατατάσσεται στους  «Λαγoνικούς με λίγη όσφρηση». Και σας ερωτώ, εφόσον παρουσιάζεστε ως κυνολόγος, μπορεί ο απόγονος να είναι καλός και βραβεύσιμος και ο πρόγονος άχρηστος, νόθος και μάλιστα να ανήκει και σε άλλο εντελώς τύπο;  Ασφαλώς όχι, αλλά αυτό χρειάζεται ουσιαστική γνώση την οποία φαίνεται να αγνοείται η σκοπίμως την παραβλέπεται. Όχι βέβαια ότι και οι δικοί μου είναι αμιγείς λαγoνικοί (οπτικού εντοπισμού και με λίγη όσφρηση) αλλά ότι αυτά που σας μεταφέρουν κάποιοι από εδώ, είναι κουβέντες του καφενείου και συμπεράσματα αυθαίρετα τα οποία επειδή σας βολεύουν τα υιοθετείται και παρακάτω θα σας αποδείξω το γιατί. 
Άλλο ένα ατόπημα σας είναι το σχέδιο του Κ.Ι το οποίο και πάλι δυστυχώς για σας είναι φτιαγμένο από τον αδελφό μου Γιάννη και μάλιστα ο Δρ. Στ. Μπασουράκος το αναφέρει και έχει σχεδιαστεί πριν ακόμα ο εθνικός τύπος του Κ.Ι  δημοσιευθεί,  με βάση τα τότε υπάρχοντα σκυλιά. Αυτά ήταν το σημείο αναφοράς για τον αδελφό μου και όχι ο θεός Άνουβις ο οποίος του είναι άγνωστος. Βέβαια εσάς δεν σας νοιάζει φτάνει να βρείτε κάτι που να εξυπηρετεί τον σκοπό σας. 
Προηγουμένως είπα ότι αυτά που σας μεταφέρουν σας βολεύουν διότι δεν θα μπορούσατε να φτιάξετε ένα «στάνταρ»  ίδιο η λίγο παραποιημένο (με αυτό του Δρος Μπασουράκου) διότι αυτό θα ήταν κλεψιτυπία και αν το υιοθετούσατε  ως έχει θα ήταν σαν να  ομολογούσατε με αυτό τον τρόπο ότι συμφωνείτε με το Δρ. Στ. Μπασουράκο του οποίου τα έργα προσπαθείτε επιμελώς να αγνοήσετε αλλά και να διαγράψετε.  Έτσι λοιπόν  τι σας μένει να κάνετε από το να παραποιήσετε εντελώς το «στάνταρ»  και να το παρουσιάσετε εκ νέου ως μια «εμπεριστατωμένη κυνολογική μελέτη».
Επίσης, όπως ομολογείται και  εφόσον δεν είστε κυνηγός (μάλλον αντικυνηγός) λίγο σας ενδιαφέρει αν ο σκύλος μας αποκλειστεί από την νομοθεσία (διότι όντως η νομοθεσία απαγορεύει την χρήση του Λαγονικού στο κυνήγι) και εσείς αλλά και η υπόλοιπη «επιστημονική ομάδα» πολύ φοβάμαι ότι το κάνετε σκόπιμα και έτσι θα έχετε καταφέρει δυο πράγματα, την καταξίωση σας ανάμεσα στους αδαείς (ως κυνολόγος, εσείς και ο σύλλογος σας ως «αρχηγικός και επίσημος»)  και την καταστροφή του αρχαιότερου κυνηγετικού σκύλου της Ευρώπης και του προγεννήτορα των Κυνηγετικών φυλών της Ευρώπης.
Προχωρήσατε ακόμα περισσότερο, προσπαθείτε  να δείξετε ότι υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ των αδελφών (βασικών εκτροφέων),  για να δημιουργήσετε την εντύπωση στους αναγνώστες ότι  δεν ξέρουμε τι κάνουμε ή ότι, όπως σαφώς παραδέχεστε παρακάτω, εγώ, ο γράφων, είμαι αναξιόπιστος και αφελής διότι παρασύρθηκα από τον κ. Μπασουράκο και καλλιεργώ ένα σκύλο άχρηστο ενώ ο αδελφός μου βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Τουλάχιστον έπρεπε να ενημερώσετε τον αδελφό μου να γνωρίζει τι θα γράφατε διότι  εξεπλάγη διαβάζοντας τα «παινέματα» σας και βλέποντας την επίθεση που κάνετε σε όλους μας θεωρώντας μας ούτε λίγο ούτε πολύ ηλίθιους που την πατήσαμε και παρασυρθήκαμε στα θελήματα του Δρος Στ. Μπασουράκου.  Ακόμα επιτίθεστε και στον κ. Βαβουράκη, αδίκως, αλλά για τον ίδιο σκοπό (μην ξεχνάτε ότι δεν γνωρίζατε ούτε καν την ύπαρξη του Κ.Ι μέχρι να γνωρίσετε τον κ. Βαβουράκη, ο οποίος σας μίλησε για πρώτη φορά για τον Κ.Ι και σας έδειξε κάποια σκυλιά). Προσπαθείτε να σπείρετε την διχόνοια για να επιτύχετε το έργο σας. Αυτό λέγεται κατάντια.
Ακόμα χειρότερα προτείνεται στους κυνόφιλους να μην αγοράζουν τα σκυλιά μας αλλά να  αγοράζουν άκουσον- άκουσον, κόκερ για να ικανοποιήσουν την κυνηγετική τους ανάγκη και όχι τον Κρητικό Ιχνηλάτη ο οποίος είναι ακατάλληλος γι’ αυτή την δουλεία. Δηλαδή, τι μας λέτε κ. Γκινάλα εμείς που στην Κρήτη για περισσότερο από 4.000 χρόνια χρησιμοποιούμε στον κυνήγι του λαγού τον δικό μας σκύλο, κάνουμε λάθος; Έρχεστε εσείς να μας προτείνεται κάτι άλλο ξένο προς εμάς. Αυτό εσείς το ονομάζεται αγάπη προς τις Ελληνικές φυλές; Μήπως φαντάζεστε τον Κρητικό Ιχνηλάτη με κορδελίτσα ροζ στο λαιμό και ρουχαλάκια χειμωνιάτικα να απολαμβάνει τους καναπέδες των ζωολάγνων φίλων σας; Ή μήπως και εφόσον δηλώνεται κυνοτρόφος, εκτρέφεται και κόκερ και παρ’ ελπίδα τα δωρίζεται κιόλας ως εκτροφέας και όχι σκυλέμπορας.       
Επιμένω στο επίθετο Ιχνηλάτης για τους παρακάτω λόγους. Γιατί ιχνηλατεί και μάλιστα άριστα και όχι στους κάμπους αλλά στην ξερή γη και την πέτρα που στην Κρήτη περισσεύει. Και βέβαια η δίωξη του δεν είναι μεγάλη όχι γιατί δεν είναι ικανός αλλά γιατί απλός είναι ευφυής και προσαρμοσμένος στην σκληρή πραγματικότητα του Κρητικού τοπίου, αλλά και στις επιταγές του ιδιοκτήτη του που δεν τον θέλει να καταδιώκει τον λαγό με αμφίβολο αποτέλεσμα. Αυτό εννοούσα όταν μιλούσα στην κασέτα κ. Γκινάλα.. Βέβαια δικαιολογήστε διότι δεν είστε κυνηγός άλλα είστε αδικαιολόγητη διότι δεν κάνατε ποτέ τον κόπο, όπως κάποιος που αβασάνιστα κατηγορείτε, να βγείτε στο βουνό έστω και με την αγαπημένη σας Ρογαλίδα. Αλλά, ακόμα περισσότερο αν όντως σας ενδιαφέρει η κυνηγετική τακτική του Κρητικού Ιχνηλάτη οφείλατε να δείτε πολύ περισσότερους και για πολλά χρόνια και σε διαφορετικά εδάφη αλλά και συνθήκες (κάτι που ο Δρ Στ. Μπασουράκος έχει κάνει και έτσι περιμένει τόσα χρόνια για να κατασταλάξει άποψη για την κυνηγετική τακτική του σκύλου μας και εκτός Κρήτης). Πράγμα που σίγουρα δεν γνωρίζεται. Εγώ όμως θα σας βοηθήσω.

Έχετε δει ποτέ σας Πόιντερ να συλλαμβάνει λαγούς στο τρέξιμο;  Ίσως όχι, φαντάζομαι την απορία σας αν δείτε Ελληνικό Ιχνηλάτη στην Κρήτη να συμπεριφέρεται κυνηγετικά όπως ο Κρητικός Ιχνηλάτης και δυστυχώς για τα στάνταρ σας να συλλαμβάνει και λαγούς στο πέταγμα. Δεν φαντάζομαι να θεωρείται ότι πρόκειται για λαγονικό. Ακόμα πιο περίεργο θα σας φανεί αν σας πω ότι έχω δώσει Κ.Ι στην Χαλκιδική, την Ήπειρο, την Θράκη και ξέρεται έχουν δίωξη ισάξια αυτής του Ε.Ι. άραγε και εκεί συνεχίζει να είναι λαγονικός. Ρωτήστε και θα μάθετε. Μην βγάζεται συμπεράσματα αυθαίρετα γιατί  οδηγείστε σε λάθος δρόμο.  Και κάτι ακόμα, είναι ανόητο να θεωρείτε ότι η όσφρηση του Κ.Ι είναι ελάχιστη και όμοια των λαγωνικών διότι είναι αδιανόητο ένα σκυλί να ιχνηλατεί τα ίχνη της προηγούμενης βραδιάς, να ξεφωλιάζει το λαγό και να πιστεύεται ότι δεν είναι σε θέση να καταδιώξει, ιχνηλατώντας τον λαγό που μόλις σηκώθηκε 
Επίσης σας ενημερώνω ότι στην Κρήτη εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών ειδικά τους πρώτους θερμούς μήνες μετά την έναρξη του κυνηγιού, το κυνήγι γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και το απόγευμα, και ερωτώ;  γνωρίζεται καμιά φυλή ιχνηλατών ακόμα και αυτών που εσείς εννοείτε, να είναι σε θέση να ιχνηλατήσουν και να ξεφωλιάζουν λαγούς το απόγευμα. Ρωτήστε τους συναδέλφους μας της υπόλοιπης Ελλάδος, θα σας πουν ότι γι αυτούς είναι αδιανόητο και πρωτάκουστο.  
Ακόμα οφείλατε να γνωρίζεται ότι ιχνηλάτης δεν είναι μόνο αυτός που έχει καλή όσφρηση ή μόνο αυτός ο οποίος έχει μεγάλη δίωξη. Ιχνηλάτης είναι ένα σύνολο χαρακτηριστικών τα οποία όποιος δεν τα έχει είναι απλός σκύλος. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι, εργατικότητα, επιμέλεια, επιμονή, υπομονή, ευφυΐα και δυνατή όσφρηση, δυστυχώς για εσάς ο αμιγής λαγωνικός δεν έχει κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά ενώ αντίθετα έχει πολύ μεγάλη αντοχή, ταχύτητα, άριστη όραση και ακοή, όσο για ευφυΐα κατώτερη του δέοντος (γιατί δεν την χρειάζεται) ενώ ο Κρητικός Ιχνηλάτης  έχει τα προαναφερθέντα στον υπερθετικό βαθμό 
Όσο για την ίδια την λέξη λαγονικός, ο Δρ. Στ. Μπασουράκος αν και σας κάθεται στο στομάχι, το έχει πει και το έχει γράψει άπειρες φορές, είναι παραφθορά της λέξης Λακωνικός. Δεν υπήρχε ως λέξη στην αρχαιότητα, άρα το να υπερασπίζεστε το αρχαίο όνομα του Κρητικού Λαγονικού απλά δηλώνετε το μέγεθος της άγνοιας σας.  Η αρχαία ονομασία είναι λαγοωθήρας.  Ακόμα στην Κρήτη ποτέ τον σκύλο μας δεν τον ονομάζαμε λαγωνίκα, ούτε λαγωνικό αλλά λαγωνάρη (από την λέξη λαγωός). Και σήμερα έτσι λέμε τον κυνηγετικό σκύλο ανεξαρτήτου φυλής και μάλιστα χαϊδευτικά. Και όχι βέβαια για να τον προσδιορίσουμε ως Λαγωθήρα, αλλά ως κυνηγόσκυλο. 
Μας λέτε διάφορα για την καταγωγή των λαγωνικών αλλά και την μορφολογία τους. Φοβάμαι ότι πρέπει να ξαναδιαβάσετε το πρότυπο του Δρ. Στ. Μπασουράκου διότι δεν είδατε ότι και εκείνος τον κατατάσσει στους αρχέγονους σκύλους και μάλιστα στους λαγονικούς με την διαφορά όμως, όπως πολύ σοφά παρακάτω διευκρινίζει,  ότι η παραμονή  του στο Κρητικό τοπίο επί 4 και πλέον χιλιετίες τον έκανε να προσαρμοστεί σε αυτό. Έτσι λοιπόν και με δεδομένο το περιβάλλον αλλά και την χρήση την οποία είχε και έχει ο σκύλος για τόσες χιλιετίες δεν θα μπορούσε να διατηρήσει την αρχική μορφολογία του αμιγούς λαγωνικού αλλά και οι αρχικά εισηγμένοι ψηλόσωμοι λαγωθήρες απλά δεν κατάφεραν να ευδοκιμήσουν για τον ίδιο λόγο που παραπάνω αναφέραμε.    .
Έτσι όταν ξεκινήσαμε βρήκαμε και βρίσκουμε ακόμα σκυλιά με χρώματα διάφορα, κυρίως ανακατεμένα και μεγέθη διάφορα. Όχι μόνο ως προς το ύψος αλλά και το μήκος. Εγώ προσωπικά έχω δει σκυλιά με μήκος μικρότερο του ύψους στο ακρώμιο, με μήκος ίσο και άλλα με μήκος μεγαλύτερο 3-4%. Χρώματα διάφορα τα οποία υπάρχουν γραμμένα στο δημοσιευμένο πρότυπο. Λευκό, λευκό ισαβέλιο, Υπόξανθο με ή χωρίς μαύρο προσωπείο, Μαύρο (χελιό), μαύρο υπόλευκο (Ασπρόχελιο), μαύρο κοκκινωπό (δαφνόχελιο) και ραβδωτό (Ενιαίο υπόξανθο με μαύρες ευκρινείς κάθετες ραβδώσεις, με ή χωρίς μαύρο προσωπείο).

Σας φαίνονται λίγα, Το χειρότερο αγαπητή κ. Γκινάλα είναι ότι αυτά τα οποία βραβεύσατε ως τιγρέ εμείς εδώ τα λέμε μαυροκάψαλα  ή κοκκινοκάψαλα και είναι ένα κοκτέιλ χρωμάτων (τα οποία σχεδόν ποτέ δεν αναπαράγονται και ακόμα περισσότερο ζευγαρώνοντας τα, δίνουν, μαύρο, μαύρο- λευκό, μαύρο- σταχτί, υπόξανθο-μαύρο, υπόξανθο- γκρίζο, υπόξανθο- λευκό δηλαδή όλα τα χρώματα σε συνδυασμούς τυχαίους)   τα οποία εφόσον μας αρέσουν πρέπει να έχουμε τουλάχιστον 15-20 άτομα (ομοιόμορφα και ομοιόχρωμα) για να το δικαιολογήσουμε, δεν μπορούμε να έχουμε την συντριπτική πλειοψηφία λευκά και λευκά ισαβέλια, υπόξανθα και εσείς να αγνοείτε αυτή την πραγματικότητα και να μας λέτε ότι μας υποχρέωσε ο κ. Μπασουράκος επειδή έτσι του αρέσει να καλλιεργούμε το λευκό, το οποίο σημειωτέον φαίνεται και την νύχτα και εγώ που διαθέτω αρκετά λευκά σκυλιά σας ενημερώνω ότι ουδόλως με τυφλώνουν στο φως της ημέρας, απεναντίας μπορώ και τα ελέγχω καλύτερα μέσα στο πυκνό αλλά και πάνω στα βράχια των οποίων το χρώμα είναι γκρίζο- σταχτί - μαύρο.  Ακόμα έχουμε συναντήσει σκυλιά με γατοποδία αλλά και σκυλιά με λαγοποδία (μια μικρή μειοψηφία) το γιατί καταλήξαμε να καλλιεργούμε τον συγκεκριμένο τύπο αναφέρεται σαφώς στον εθνικό τύπο και μάλιστα  περιγράφεται επαρκώς και λαμβάνει υπ όψιν του όλες τις παραμέτρους για το σκύλο, καταγωγή, χρησιμότητα, προσαρμογή και το μέλλον του. Εκτός λοιπόν από τον να δημιουργείται κατηγορίες με σκοπό να παρουσιαστείτε ως ειδικός, είστε και αδιάβαστη. Μελετήστε λοιπόν και πάλι τον εθνικό τύπο πριν ξαναγράψτε ανακρίβειες.
Επίσης θα σας πρότεινα κάτι ακόμα σχετικά με τις διαπιστώσεις σας. Έχετε ποτέ περπατήσει στο βουνό για να δείτε ότι στα κακοτράχαλα από μόνο το σώμα, μας επιβάλει να περπατάμε στα δάκτυλα των ποδιών αλλά και όταν αποφασίσουμε  να αναρριχηθούμε με τα χέρια, τις άκρες των δακτύλων χρησιμοποιούμε για να πιαστούμε από τις εσοχές των βράχων. Το ίδιο κάνει και το σκυλί μας μην έχοντας επίπεδη επιφάνεια για να πατήσει όλο το πέλμα μαζί με τα δάκτυλα αναγκάζεται να συστέλλει τα δάκτυλα του για να γαντζώνεται από τα βράχια ώστε να αναρριχηθεί σε βαθμό τέτοιο που σε όλα τα  σκυλιά τα νύχια φαγώνονται μέχρι το δέρμα. Κατά συνέπεια λοιπόν δεν γίνεται πρακτικά να έχουμε λαγοποδία η πέλματα τεράστια (όπως το αφγανικό) και με ανοικτά δάκτυλα άλλα ωοειδή και με δάκτυλα γαμψά. Περιγράφοντας τα ακροπόδια ο Δρ. Στ Μπασουράκος το αναφέρει σαφώς, διαβάστε το πάλι. 
Όσο για το Μπορζόϊ και το Αφγανικό λαγονικό, σας υπενθυμίζω ότι έχουν μεγάλα πέλματα όπως εξάλλου και οι λαγωνικοί που ζουν στις έρημους διότι οι μεν πρώτοι χρειάζονται μεγαλύτερη επιφάνεια πρόσφυσης για να μην βουλιάζουν στα χιόνια και οι δεύτεροι για να μην βουλιάζουν στην άμμο όχι για να μην γλιστράνε, το αντιολισθητικό σύστημα στο σκύλο βρίσκεται κάτω από τον πατούσα, στο δέρμα το οποίο είναι κυματοειδές και τραχύ (όχι λείο), ακριβώς για να μην γλιστρά.    
Με τον Κρητικό Ιχνηλάτη η κατάσταση είναι διαφορετική. Που θα πατήσει το μεγάλο πέλμα όταν δεν υπάρχει χώρος κ. Γκινάλα, απλώς πουθενά θα γλιστρήσει και θα πέσει, άρα τι του μένει να κάνει από το να χρησιμοποιήσει τα ακροδάκτυλα του για να γαντζωθεί όπως και το αιλουροειδές. Κατά συνέπεια, σωστός ο όρος ωοειδή (και όχι οβάλ) και λάθος ο όρος λαγοποδία και πιο δόκιμος αυτός της γατοποδίας. Για τις εν γένει τροποποιήσεις που ενδέχεται να παρουσιαστούν μπορείτε να μείνετε ήσυχη, η εκτροφή θα μας δείξει το δρόμο και εμείς,  αν και όχι ιδιαίτερα ευφυείς, θα το καταλάβουμε.
Μιλάτε για τα νύχια ότι αν τα χρησιμοποιήσει θα γλιστρήσει και θα πέσει. Λάθος, και σας αποδεικνύω αμέσως γιατί. Έχετε δει τα οπληφόρα πώς έχουν εξελιχθεί, όσα διαβιούν σε βραχώδη μέρη αναγκάσθηκαν να κάνουν τα νύχια τους πόδια και μάλιστα το πέλμα έχει γίνει κωνικό για να έχει μικρή επιφάνεια και να μπορεί να γαντζώνεται στις εξοχές του βράχου (αγριόγιδο, αγριοπρόβατο).

 Επίσης ο άνθρωπος, μιμούμενος τα ζώα αυτά (ακόμα και τον δικό σας τον κυναίλουρο) έφτιαξε για τους δρομείς παπούτσια με καρφιά όχι στο πέλμα αλλά κάτω από τα δάκτυλα, δηλαδή έφτιαξε τεχνητά νύχια, γιατί άραγε; για να γλιστράει καλύτερα ο δρομέας; η απάντηση είναι προφανής και ο ισχυρισμός σας ότι με τα νύχια γλιστράμε καταρρίπτεται (με τα νύχια γλιστράμε μόνο στις λείες και υγρές επιφάνειες).  Συμπερασματικά λοιπόν πέλμα ωοειδές, (γάτου) περπάτημα στις άκρες των δακτύλων, δάχτυλα κυρτά και νύχια ισχυρά.
Απαντώντας ακόμα στον ισχυρισμό σας ότι βιαστήκαμε να σας επιτεθούμε μετά το κυνολογικό ξύπνημα της  Κρήτης με την έκθεση που διοργανώσατε στα Χανιά, εμείς, λέτε βιαστήκαμε να οργανώσουμε μια αντιέκθεση στο Ηράκλειο για να σας προλάβουμε δήθεν. Απορώ μαζί σας πώς καταφέρνετε πάντα και είστε εκτός θέματος; Πάνε 10 χρόνια που στην Κρήτη διοργανώνονται εκθέσεις  για τον Κρητικό Ιχνηλάτη κάθε χρόνο και οι μόνοι που κοιμόνταν ήσασταν εσείς και η «επίσημη κυνοφιλία» η οποία, αν και είχε εγγράφως ενημερωθεί, κοίταζε σε άλλη κατεύθυνση και σήμερα παρουσιάζεστε ως ο σωτήρας που δήθεν ανακάλυψε το θησαυρό και όχι μόνο ήρθε να αποκαταστήσει την αδικία εις βάρος του δικού μας σκύλου. Ντροπή κ. Γκινάλα όλη η Ελλάδα τα γνωρίζει και έχει ενημερωθεί και εσείς που ήσασταν; Ξυπνήστε και διαβάστε και άλλα κυνοφιλικά περιοδικά , πριν απαγγείλετε εκ νέου κατηγορίες.
Από αυτή τη θέση θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Μπλίτσια, Διευθυντή της Εταιρίας τροφών για μικρά ζώα LEADING  PAWS ο οποίος από την αρχή μας στήριξε ηθικά και οικονομικά και φέτος διαθέτοντας την γνωστή και αρίστης ποιότητας τροφή PROFORMANCE βρέθηκε και τις 2 ημέρες στην έκθεση δίνοντας κατάλληλες συμβουλές και διευκρινήσεις για την σωστή διατροφή του σκύλου. Επίσης, μεγάλος υποστηριχτής στην προσπάθεια μας είναι και ο κ. Περβολαράκης Γεώργιος γνωστός επιχειρηματίας του Ηρακλείου και ιδιοκτήτης των καταστημάτων ΠΕΡΒΟΛΑΡΑΚΗ τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά 
Εδώ οφείλω να ευχαριστήσω την κ. Παπουτσάνη ή οποία βρέθηκε στην Κρήτη τον Ιούνιο για να παρακολουθήσει την έκθεση μας και είναι η μόνη μέχρι σήμερα εκτός Κρήτης ή οποία πριν εκφέρει άποψη ήρθε για να ενημερωθεί και για να δει από κοντά τον Κρητικό Ιχνηλάτη και μάλιστα παρακολούθησε με ενδιαφέρον τον Δρ. Στ. Μπασουράκο στην δουλειά του και ακόμα οφείλω αυτό να το πω, εξέφρασε απορίες και ζήτησε εξηγήσεις σε διάφορα θέματα και από τον κ. Μπασουράκο αλλά και από τους κυνόφιλους για την συμπεριφορά του σκύλου μας. Αυτό, είναι όντως ενδιαφέρον κ. Γκινάλα όχι το δικό σας κατάντημα που ξαφνικά ανακαλύψατε ότι τα γνωρίζεται όλα και έχετε άποψη για όλα
Σχολιάζεται από την κασέτα του Γιάννη Χριστογιάννη, τον οποίο οφείλω να  ευχαριστήσω ξανά για την υπέροχη δουλειά που έκανε και που μέσα από αυτή, όλη η Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό είδαν με τα μάτια τους τον «Λαγωνικό σας» να ιχνηλατεί να ξεφωλιάζει να καταδιώκει. Βέβαια όλα αυτά εσείς δεν τα είδατε αλλά είδατε ότι τα σκυλιά τα οποία παρουσίασα ήταν εκτός τύπου. Έχετε δίκιο, όντως δεν ήταν το ιδεώδες. Αλλά μπροστά στο πάθος σας να κατηγορήσετε οτιδήποτε την πατήσατε και έτσι κάνατε κρίση σε 2 σκυλιά (γιατί 2 παρουσιάζονται στην βιντεοταινία) τα οποία ήταν ακόμα κουτάβια και δεν είχε ολοκληρωθεί η σωματική τους διάπλαση (8 &10 μηνών). Θα μου πείτε γιατί έδειξα αυτά και όχι κάποια άλλα κατάλληλα. Γιατί απλώς ήταν τα μόνα τα οποία δέχτηκαν να ποζάρουν μπροστά σε τρίτους. Όπως ίσως γνωρίζεται ο Κρητικός Ιχνηλάτης δεν είναι και τόσο φιλικός με τρίτους. Έτσι αναγκάστηκα να παρουσιάσω αυτά τα σκυλιά. 
Βέβαια, εγώ θα σας πω και το άλλο, διότι σε κάποια στιγμή μας λέτε ότι δεν υπάρχουν σκυλιά με θώρακα κατεβασμένο ως το γόνατο, και ότι κυνηγάμε μια χίμαιρα την οποία μας έχει επιβάλει ο Δρ. Στ. Μπασουράκος. Έχουν γίνει 7 εκθέσεις Κρητικών Ιχνηλατών στην Κρήτη με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν και να εξεταστούν περισσότεροι από 300 Ιχνηλάτες αν τώρα υπολογίσουμε και τις γέννες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα από τα σκυλιά μου και τα οποία έχουν όλα εξεταστεί και ελεγχθεί και γνωρίζουμε την πορεία τους θα δούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία έχει θώρακα επαρκώς κατεβασμένο και ακόμα περισσότερο σε κάθε γενιά η βελτίωση είναι θεαματική. Αυτά είναι τα στοιχεία που μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε σε βάθος την πορεία του Κ.Ι και να είμαστε σε θέση να σας βεβαιώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά των γονέων μεταφέρονται και στους απογόνους. Ήδη βρισκόμαστε στην 7η γενιά και τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά.

Ερωτώ λοιπόν την κ. Γκινάλα πώς γνωρίζει την μορφολογία των Κ.Ι όταν ποτέ δεν έχει έρθει σε καμία έκθεση και πολύ περισσότερο είναι ζήτημα αν έχει εξετάσει 1 ή 2 δεκάδες τέτοιων σκυλιών, από τα οποία μεγάλη πλειοψηφία (γιατί ξέρω ποια σκυλιά σας φέρνουν) είναι εκτός τύπου. Και ακόμα περισσότερο πότε ήρθατε στην Κρήτη να μελετήσετε τον Κ.Ι και να ενημερωθείτε αυτοπροσώπως για την μορφολογία του (ενώ ο Δρ. Στ. Μπασουράκος μελετούσε 40 χρόνια τον Κρητικό Ιχνηλάτη και πριν εκφέρει άποψη ήρθε επιτόπου να δει να μελετήσει να καταγράψει και στην συνέχεια να παρουσιάσει την μελέτη του). Ποτέ, εγώ δεν σας είδα ποτέ στο κυνοτροφείο μου (που θα έπρεπε να είναι το πρώτο που θα επισκεπτόσασταν, διότι από αυτό κατάγονται το 95% των υπαρχόντων σημερινών Κ.Ι οι οποίοι μετά την φετινή έκθεση έχουν ξεπεράσει τις 500 εγγραφές) αλλά ούτε σε αυτό του αδελφού μου έτσι ώστε να έχετε πλήρη εικόνα. Ο θώρακας λοιπόν στην πλειοψηφία των Κ.Ι είναι επαρκώς κατεβασμένος και όσα σκυλιά δεν έχουν επαρκώς κατεβασμένο θώρακα  ζευγαρώνονται με αυτά που τον έχουν, όσα έχουν ρύγχος κοντότερο του κρανίου, ζευγαρώνονται με αυτά που τα έχουν ισομεγέθη κ.λ.π και έτσι θα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο σκοπός της καλλιέργειας και αυτό κάνουμε και εμείς. Επίσης το ίδιο γίνεται και για τα άλλα μορφολογικά χαρακτηριστικά του Κ.Ι.  Εσάς μπορεί να μην σας βολεύει ή να μην σας αρέσει. Υπομονή, η γνώμη σας είναι αυτή που για την ώρα δεν μετράει καθόλου, και για να μην θεωρηθεί κακία θα σας το εξηγήσω παρακάτω.            
Με την μελέτη του Δρος Στ. Μπασουράκου συμφωνούμε εμείς που έχουμε το σκύλο αλλά και κάποιοι άλλοι. Αυτοί είναι οι αρχαιολόγοι οι οποίοι πρόσφατα ανακάλυψαν μερικές δεκάδες σκελετών Κ.Ι στην περιοχή παλαικάστρου Σητείας και όχι μόνο επικροτούν τον κ. Μπασουράκο, αλλά υιοθέτησαν και το «πόνημα» του (όπως υποτιμητικά εσείς η «έμπειρη κυνολόγος και επιστήμων» αποκαλείται) και το χρησιμοποίησαν στην περιγραφή τους και στην δική τους μελέτη ή οποία θα δημοσιευθεί σύντομα σε 2 τόμους στην Αγγλική γλώσσα και έτσι θα περάσει στη ιστορία, ώστε και οι μεταγενέστεροι να γνωρίζουν την πραγματικότητα. 
Αν και δεν πρέπει να σας τα λέω με αναγκάζεται να σας αποκαλύψω (γιατί οφείλατε να τα έχετε ερευνήσει εσείς ως «επιστήμων» όλα αυτά τα οποία θα σας πω)ότι ακόμα και την εποχή εκείνη (1700-1800πχ) όπως φαίνεται από τα οστά των σκυλιών που βρέθηκαν ο σκύλος μας είναι όμοιος  ανατομικά με τον σημερινό Κρητικό Ιχνηλάτη, έτσι ώστε να έχει ίδιο μήκος κρανίου και ρύγχους (και όχι μακρύτερο ρύγχος, χαρακτηριστικό των λαγωνικών) και ύψος από 48-55 για τα θηλυκά και από 52-58εκ. για τα αρσενικά. Και τι λέει το «πόνημα» του κ Μπασουράκου Μέσος όρος 56,7 εκ. Αυτό κ. Γκινάλα ξέρεται πώς λέγεται, θρίαμβος. Έχουμε τον ίδιο σκύλο με αυτόν που υπήρχε στην Κρήτη πριν από 4000 και πλέον χρόνια και ήταν κατά πάσα πιθανότητα και τότε ιχνηλατικός τύπος  και όχι αμιγής Λαγωνικός. Αυτό που λέω τώρα είναι ένα προσωπικό συμπέρασμα από τις μετρήσεις των οστών που οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι έχουν δημοσιεύσει και παρακαλώ να μην εκληφθεί ως προσπάθεια να αντικαταστήσω κανένας επιστήμονα. Οπότε καταλαβαίνεται που πηγαίνει η  «επιστημονική κυνολογική μελέτη» (με το γουρουνάκι των 30κιλών και 60εκ, που ξεφωλιάζει και ιχνηλατεί λιγάκι όπως κάθε μπασταρδάκι και συλλαμβάνει λαγούς και αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες στις πεδιάδες της Κρήτης και αναρριχάται και είναι και αρχαιότατος λαγονικός ) στο κάλαθο των αχρήστων.
Σχολιάζεται ακόμα αυτό που λέω στην κασέτα ότι τα σκυλιά δεν καταφέρνουν να παρακολουθήσουν το λαγό, αν μετά το ξεφώλιασμα τους ξεφύγει και ισχυρίζεστε ότι είναι φυσικό εφόσον καλλιεργώ σκυλιά τετράγωνα και όχι μακρύτερα στο μήκος από το ύψος. Εδώ οφείλω να κάνω μια εξήγηση. Ο ενήλικας Λαγός δεν συλλαμβάνεται από κανένα σκύλο στο τρέξιμο. Ούτε από τους αμιγής λαγωνικούς σκύλους και αυτό γιατί απλούστατα ο λαγός μπορεί να αναπτύξει μεγαλύτερη ταχύτητα από το σκύλο.
Αν δείτε τους λαγονικούς της Αφρικής θα δείτε ότι, το ρόλο του ξεφωλιαστή στην έρημο τον έχει ο άνθρωπος που με χτυπήματα στους θάμνους προσπαθεί να σηκώσει το λαγό και κατόπιν απελευθερώνει το σκύλο του, ο οποίος καταδιώκει τον λαγό για μερικές εκατοντάδες μέτρα, παρακολουθώντας τον με τα μάτια και προσπαθώντας να τον εξουθενώσει στο τρέξιμο. 
Κατόπιν στις περισσότερες περιπτώσεις ο λαγός έχοντας εξαντλήσει τις δυνάμεις του, αρχίζει να τρέχει γύρω – γύρω από το σκύλο, ή από κάποιο φυσικό εμπόδιο (βράχο, θάμνο)  κάνοντας μια ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει και στο τέλος συλλαμβάνεται ζωντανός από το σκύλο.
Το ίδιο συμβαίνει και με το κυνήγι της γκαζέλας της Ερήμου. Όπου χρησιμοποιείται αγέλη από λαγωνικούς τότε η καταδίωξη για την σύλληψη του θηράματος ακολουθεί την τακτική της σκυταλοδρομίας με σκοπό πάντα την εξουθένωση και σύλληψη της. Τώρα αν εσείς θεωρείτε ότι καλλιεργώντας μακρύτερους σκύλους θα επιτύχουμε να συλλαμβάνουν ευκολότερα τους λαγούς, τότε σας λέω ότι ουδόλως μας ενδιαφέρει, γιατί το ζητούμενο είναι να ξεφωλιαστεί ο λαγός, όσο για την σύλληψη θα φροντίσει ο κυνηγός.  Αλλά αν ακόμα κάποιοι επιχειρήσουν να το κάνουν το αποτέλεσμα θα είναι ατυχές όχι μόνο για τον λόγο που είπα παραπάνω αλλά και επιπλέον, διότι σε έδαφος τόσο κακοτράχαλο και δύσβατο όχι μόνο ο λαγονικός σας θα χάσει ως δια μαγείας τον λαγό από τα μάτια του αλλά δεν θα μπορεί να αναπτύξει την ταχύτητα που εσείς νομίζεται ότι μπορεί να αναπτύξει και λόγο σωματικού βάρους και  εδάφους, καταφέρνοντας στην καλύτερη περίπτωση να σπάσει τα πόδια του. 
Βεβαίως όλα αυτά η φύση τα έλαβε υπ’ όψιν της όταν υποχρέωσε τον Κρητικό Ιχνηλάτη να προσαρμοστεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον και εμείς που τον χρησιμοποιούμε το γνωρίζουμε καλά.
Λέτε ακόμα πώς μπόρεσε ένας αρχικά λαγονικός σκύλος όπως αυτός της Αιγύπτου σκύλος με υποοσμία να δώσει ως απόγονο έναν ιχνηλάτη. Ξεχνάτε μερικά πράγματα.

1. Στην Κρήτη δεν υπάρχουν ανοικτές πεδιάδες έτσι ώστε να ευδοκιμήσει ένας ψηλόσωμος και ταχύτατος λαγονικός.
2. Τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν την ύπαρξη δύο ποικιλιών σκύλων. Μία μικρόσωμη και μία μετριόσωμη.
3. Το δύσβατο του τοπίου της Κρήτης αλλά και η κυνηγετική συμπεριφορά των Κρητών ακόμα και σήμερα δεν δικαιολογεί την διατήρηση και καλλιέργεια αλλά και επιβίωση αμιγούς Λαγονικού.      
4. Οι γνωστότερες φυλές στην Αίγυπτο τις οποίες εμπορεύονταν οι αρχαίοι Κρήτες ήταν Ο Αιγυπτιακός Λαγονικός και τα Σημερινά Μπασέντζι ή σκυλιά του Χέοπα (ικανότατοι ιχνηλάτες και θηραματοφόροι υπαρκτοί ακόμα και σήμερα)
5. Η μακρόχρονη προσαρμογή του σκύλου αυτού στην πραγματικότητα του Κρητικού τοπίου, είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη προσαρμογή του σκύλου στις υπάρχουσες συνθήκες.
6. Η πλειοψηφία των ευρημάτων δείχνουν ένα σκύλο που κυνηγάει τον Αίγαγρο που όπως γνωρίζουμε, είναι ζώο που διαβιεί στα απόκρημνα και απρόσιτα μέρη (και όχι σε πεδιάδες) που κυνηγημένος αναρριχάται ακόμα ψηλότερα με αποτέλεσμα να χρειάζεται κατασκευαστικά κάθε άλλο παρά μακρύς και ταχείς σκύλους για να συλληφθεί. Ακόμα το συγκεκριμένο αγρίμι  και σήμερα τα σκυλιά μας το ιχνηλατούν για να το ανακαλύψουν στους γκρεμούς και στις σπηλιές που βρίσκεται. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν ένα αμιγής λαγονικός ψηλόσωμος και μακρύς  να μπορέσει να ευδοκιμήσει και να διατηρηθεί στην μορφή αυτή μέχρι σήμερα, διότι όπως βλέπουμε δεν μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή.
7. Τέλος, εμείς οι ιδιοκτήτες κρητικών ιχνηλατών σήμερα τον χρησιμοποιούμε στο κυνήγι του λαγού και οι γονείς μας το ίδιο και οι παππούδες μας και μάλιστα απορρίπτουμε παντελώς τα σκυλιά αυτά τα οποία δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στην ιχνηλασία όπως έκαναν και οι πρόγονοι μας και έτσι αποδεδειγμένα μπορούμε να αποδείξουμε την χρησιμότητα του και την επάρκεια του ως ιχνηλάτης.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί πολύ σοφά ο Δρ, Στ. Μπασουράκος τον κατάταξε στην ομάδα των Λαγονικών (γραιοειδή) και στον τύπο (για σας ψευδεπίγραφος) Λαγονικοειδής. Ενώ εσείς τον ονομάζεται λαγονικό με ιχνηλατικές ….ικανότητες.
Δηλαδή, σας στεναχώρησε το επίθετο, Ιχνηλάτης. Γιατί; Μα φυσικά γιατί αλλιώς η σούπα όπως είπαμε και πριν δεν θα δέσει. Και αυτό που επιτάσσει η μακρόχρονη τακτική του Κ.Ο.Ε είναι: καταστρέψτε ότι έχει κάνει εκείνος. Η κυνολογική πορεία της Ελλάδος ξεκινάει με τον Κ.Ο.Ε και όποιος έχει άλλη άποψη αυθαιρετεί.
Και λέω για τον Κ.Ο.Ε διότι εσείς η ίδια κ. Γκινάλα δεν είχατε δημοσιεύσει αρκετές φορές μέχρι σήμερα αρκετά για τον Κ.Ι και μάλιστα στο δικό σας περιοδικό DOGS (τεύχος 11 Δεκέμβριος 1999) που εκδίδατε τότε, αλλά και στην Κυνολογία (τεύχος 30 Δεκέμβριος 1997) (με ύψος μέγιστο 60 εκ στα θηλυκά και 70 εκ. στα αρσενικά και βάρος 20 Κιλά, που τώρα μετατράπηκε σε μέγιστο ύψος 60εκ και βάρος 30 κιλά )  λέγοντας μάλιστα και συμφωνώντας με τον Δρ. Στ. Μπασουράκο σε αρκετά θέματα. Αυτό είναι παγκόσμια πρωτοπορία, καταφέρατε μέσα σε έξι χρόνια να δημοσιεύσετε 3 διαφορετικά άρθρα με διαφορετικές σωματομετρήσεις και απόψεις για τον ίδιο σκύλο και μάλιστα στην πιο πρόσφατη διατείνεστε ότι ως ειδικός, είστε εσείς εκείνη που έχει την σωστή άποψη και μάλιστα προσπαθείτε να σώσετε τον σκύλο από τους κακούς. 
Τότε που κανένας δεν σας γνώριζε σας άρεσε να χρησιμοποιείτε τη δουλειά των άλλων για να αυτοπροβληθείτε, χρειαζόσασταν και κάποιες συμμαχίες και τις καλλιεργούσατε, σήμερα αυτά τα έχετε ξεχάσει και κατηγορείτε εμάς για σκόπιμη παραποίηση στην καλλιέργεια του Κρητικού Ιχνηλάτη και μάλιστα έχετε το θράσος να μας λέτε ότι καταστρέφουμε αυτή την αρχαία φυλή σκύλου.  Μήπως η θέση σας τώρα στον Κ.Ο.Ε  σας ανάγκασε να  αλλάξετε άποψη και να συνταχθείτε μα αυτή της «επίσημης κυνοφιλίας»;
Ντροπή, και εσείς με την σειρά σας να συμβάλλεται σε αυτό τον κατήφορο που ο «Επίσημος Κυνολογικός Οργανισμός» έχει υιοθετήσει. Αντί να υψώσετε την φωνή σας και να αγκαλιάσετε αυτή την πράγματι τεράστια προσπάθεια, αλλά και να κλείσετε τα στόματα όσων επιβουλεύονται την μοίρα των Ελληνικών φυλών καταδικάζοντας  όλες τις προσπάθειες σε μαρασμό, σπρώχνεται με το χέρι σας ακόμα περισσότερο για να βουλιάξει αυτή η προσπάθεια 
Ακόμα, αναφέρεστε στον όρο Λαγονικοειδής και τον λέτε ψευδεπίγραφο αγνοώντας ότι ακόμα και οι φίλοι μας οι ιταλοί χρησιμοποιούν κυνοτεχνικά αυτό τον όρο, (levrioidi) για να περιγράψουν ακριβώς το δικό τους τσιρνέκο αλλά και το Ποτένκο της Ιμπιζα, ενώ για σας παραμένει άγνωστος.
Άλλη μια παρατήρηση που έχω να κάνω είναι αυτή σχετικά με την παρατήρηση σας για τα σκυλιά «βλεπάτορες» (αυτά που περιμένουν από τα άλλα να ξεφωλιάσουν το λαγό για να τον καταδιώξουν) αυτό είναι εκπαιδευτικό λάθος και μάλιστα τα σκυλιά αυτά εφόσον αυτονομηθούν σε νεαρή ακόμα ηλικία γίνονται άριστοι ιχνηλάτες, με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσουν να εκπαιδεύονται μόνα τους, χωρίς την παρουσία παλαιότερου και ικανότερου ιχνηλάτη, διότι διαφορετικά δεν θα αυτονομηθούν ποτέ. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμείς λέμε ότι το σκυλί πρέπει να αλλάξει χέρια. Δεν είναι πισογύρισμα λοιπόν αλλά λάθος στην εκπαίδευση.
Κάτι άλλο ακόμα, λέτε ότι δεν χρειάζεται μακρύ ρύγχος για να έχουμε μεγάλο βλεννογόνο και πολλά κύτταρα και κατά συνέπεια μεγάλη όσφρηση. Τότε πώς εξηγείται ότι δεν χρησιμοποιούμε τα Μπόξερ στην ιχνηλασία αλλά σκυλιά με ρύγχος επαρκές και ισομεγέθους του κρανίου; Ακόμα λέτε ότι η ποιότητα των κυττάρων είναι αυτή που βοηθά  την όσφρηση και την ευφυΐα και όχι ο όγκος του εγκεφάλου. Εγώ θα σας πρότεινα να ρωτήσετε ένα παιδίατρο. Γιατί μέχρι την ηλικία των 2 ετών μετράμε την ανάπτυξη του κρανίου;  και θα καταλάβετε ότι κάτι δεν διαβάσατε καλά.
Επίσης δεν μπορώ να κατανοήσω αυτό που λέτε για το μαύρο κοκκινωπό χρώμα ότι είναι το κυνηγετικό χρώμα, διότι πρέπει να γνωρίζεται ότι υπάρχουν και οι γασκωνικοί και οι πορσελαιν, οι Ιχνηλάτες της Ιστριας κ.α, οι οποίοι μάλλον δεν είναι αυτού του χρώματος  αλλά είναι εξαιρετικοί ιχνηλάτες. Ακόμα αυτό «το σκύλος με συμμετρίες και φυσιολογικές αναλογίες και νόμος περί επιμήκυνσης και σύμπτυξης και ότι ο σκύλος με μεγάλο κεφάλι και πόδια γάτας θα έχει και οστά αντίστοιχα χονδρά και θα καταλήξει να είναι ποιος ξέρει τι» ρωτάω, «έχετε υπ όψιν σας τα μπασέ», αλλά για να μην πάμε μακριά, γιατί οι λαγονικοί  με μακριά πόδια όπως μας λέτε έχουν κοντές φάλαγγες και γατοποδία; 
Μάλλον δεν έχετε λάβει υπ όψιν σας την προσαρμογή του σκύλου σε ένα περιβάλλον και αγνοείτε ότι η ανάγκη κάνει το όργανο. Έτσι καταργήσατε την επιστημονική γνώση αντικαθιστώντας την με το «μάτι». Ομολογουμένως είναι ένα όργανο χρήσιμο και περίπλοκο και κάνει την δουλειά του άψογα, φτάνει να μην έχει κανένα ελάττωμα (μυωπία, αστιγματισμό, πρεσβυωπία κ.α)  διότι διαφορετικά άλλα βλέπει και άλλα μεταφέρει. Όπως π.χ το σκυλί στην κασέτα το οποίο κατά τα  γραφόμενα σας δικαιώνει το στάνταρ του Κ.Ο.Ε. Διαβάστε λοιπόν τις αναλογίες του προσεκτικά μετρημένες με το μέτρο και όχι με το μάτι και πλήρως αναπτυγμένος σε ηλικία 27 μηνών. 
Ύψος: 62εκ. Μήκος: 59 εκ. Δηλαδή κοντότερος του μήκους 
Θώρακας: απέχει 2εκ από το γόνατο
Κρανίο: 13 εκ. Ρυγχος: 11 εκ
Αυτία:12 εκ 
Ακροπόδια: Ωοειδή, με δάκτυλα κυρτά και ελαφρώς ανοικτά (Γατοποδία)
Βάρος:  20 κιλά (με βάση το δικό σας στάνταρ έπρεπε να ζυγίζει τουλάχιστον 30 κιλά) 
Όπως βλέπεται το «μάτι» έχει οπτικό πρόβλημα  και για να σιγουρευτούμε χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε το μέτρο, το οποίο δεν κάνει λάθη. Σκέφτομαι, όμως, αν το στάνταρ σας εκδόθηκε με αυτό το «μάτι» θα πρέπει να το ξαναδείτε με άλλο μάτι, διότι έτσι εξηγείτε η κάθε τόσο έκδοση και διαφορετικών σωματομετρήσεων και η μέχρι σήμερα δημοσίευση τριών διαφορετικών προτύπων.    
Επίσης, εφόσον αναφερθήκατε τόσο υποτιμητικά και σε μένα και στον κ. Βαβουράκη αλλά και προπαντός στον Δρ. Στ. Μπασουράκο, θα μου επιτρέψετε να σας απευθύνω την ίδια ερώτηση, εφόσον στην Ελλάδα «ότι δηλώσεις είσαι». Εσείς τι δηλώνεται; Ποια είναι η επιστημονική σας κατάρτιση; Προφανώς καμία. Είστε και σεις σαν όλους αυτούς τους «ειδικούς» που επειδή διαθέτουν 2 σκυλιά νομίζουν ότι έχουν καταλάβει τα πάντα περί σκύλων. 
Εάν ήσασταν επιστήμων δεν θα τολμούσατε να απευθυνθείτε σε συνάδελφο σας με τέτοιο προσβλητικό και υποτιμητικό τρόπο και πολύ δε περισσότερο θα μελετούσατε σε βάθος την εργασία του και αν όντως είχατε διαφωνίες θα τις εκφράζατε με τρόπο κόσμιο και επιστημονικά τεκμηριωμένο. Και το λέω εγώ αυτό που δεν έχω κυνολογικές γνώσεις και προσπαθώντας να απαντήσω στο άρθρο σας χρειάστηκε να ανατρέξω στα αρχεία του FCI (μέσω Η/Υ) για να διασταυρώσω διάφορες πληροφορίες. Διαπίστωσα λοιπόν ότι σκόπιμα δεν λέτε ότι το τσιρνέκο αλλά και το ποτένκο της Ιμπιζας ανήκουν ναι μεν στον ομάδα 5 αλλά στις κυνηγετικές φυλές και για τους Ισπανούς και τους Ιταλούς στις ράτσες Ιχνηλατών (razze da seguito) όπως και το Μπασέντζι. Μόνο ο προγεννήτορας των κυνηγετικών φυλών της Ευρώπης, Κρητικός Ιχννηλάτης, χάριν τις δική σας «μελέτης» είναι Λαγονικός. 
Κλείνοντας την απάντηση μου θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες αν υπήρξα σε κάποια σημεία ειρωνικός αλλά στην κυριολεξία έχει σιχαθεί η ψυχή μου τους κατά καιρούς ξερόλες και σωτήρες οι οποίοι αντί να δουλεύουν ασχολούνται μόνο με την κριτική από το γραφείο τους και μάλιστα χωρίς να είναι και αρμόδιοι. Όσο για την κ. Γκινάλα θα της έλεγα ότι αν όντως εννοεί την αγάπη της για της Ελληνικές φυλές ας μορφωθεί κατάλληλα και ας μελετήσει επαρκώς τους προκατόχους της και εφόσον τα κάνει όλα αυτά τότε ευχαρίστως να δεχτούμε τις επισημάνσεις της. Μέχρι τότε όμως θεωρώ ότι είναι αναρμόδια και ως εκ τούτου ακατάλληλη για να ασχολείται με θέματα Κυνολογίας και κυνοτεχνίας. 
Ακόμα χρειάζεται όλοι μας και προπάντων όσοι διεκδικούν μια θέση στην κυνολογική ιστορία της χώρας μας να αναλογιστούν ότι ο Δρ. Στ. Μπασουράκος είναι ο θεμελιωτής της κυνολογίας της χώρας μας  είναι αυτός που πάνω στα βήματα του όλοι περπατάμε, η χώρα μας υπάρχει κυνολογικά στο Διεθνές στερέωμα εξαιτίας του και όχι εξαιτίας των όψιμων δήθεν ειδικών, οι οποίοι τάζουν διεθνή αναγνώριση για τον Κρητικό Ιχνηλάτη ενώ για τον Ελληνικό Ποιμενικό δεν μας λένε γιατί δεν κατάφεραν ακόμα να τον αναγνωρίζουν «επίσημοι γάρ». Αυτό που μας επείγει είναι να καλλιεργήσουμε τον Κρητικό Ιχνηλάτη με βάση την πραγματικότητα και την επιστημονική γνώση και όχι με βάση τις προσωπικές μας επιδιώξεις πολύ δε περισσότερο με βάση αντιλήψεις άσχετων…… χωρίς εισαγωγικά.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία την Κυνηγεσία και Κυνοφιλία 
Με τιμή 
Γενειατάκης Ευάγγελος 
Κυνοτρόφος 
Υπεύθυνος Κυνοτροφείου Κρήτη
Για την επιστημονική εκτροφή και
καλλιέργεια του Κρητικού Ιχνηλάτη 
Επιστημονικός σύμβουλος 
Δρ. Στ. Μπασουράκος